Problemy z rozliczeniem podatku VAT przy sprzedaży wysyłkowej

Adrian Maczura, Żaneta Niestier​

26 sierpnia 2020 r.

Sprzedaż wysyłkowa na terytorium Polski nie powinna generować wielu problemów, po dokonaniu rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce. Przy zastosowaniu prostego modelu sprzedaży nie powinno być kłopotu na przykład z określeniem momentu rozpoznania obowiązku podatkowego. Niemniej rozpoczęcie sprzedaży za pośrednictwem platform sprzedażowych może takie komplikacje wprowadzać.

Przykład:

Spółka z siedzibą w Niemczech zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce, nie posiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, sprzedaje swoje towary w formie sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski. Spółka chce rozpocząć także sprzedaż przez platformę „A”. W związku z tym spółka będzie wysyłała swoje towary z Niemiec do magazynu „A” zlokalizowanego na terytorium Polski, gdzie towar będzie przechowywany. Następnie towary będą sprzedawane na rzecz podmiotów nierozliczających transakcji wewnątrzwspólnotowych, znajdujących się w innych państwach Unii Europejskiej. Dodatkowo spółka zamierza opodatkować sprzedaż wysyłanych z Polski towarów bezpośrednio na terytorium krajów przeznaczenia.

Rozliczenia na gruncie podatku VAT

Jedną z czynności podlegających w Polsce opodatkowaniu VAT jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika tj. jego własnych towarów (art. 11 ust. 1  i art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług).
Do takiego WNT dochodzi w związku z przemieszczeniem towarów przez podatników z Niemiec do magazynów firmy „A” znajdujących się na terytorium Polski.

W przedstawionej sytuacji występować zatem będą trzy czynności podlegające opodatkowaniu VAT, z czego tylko jedna w Polsce. Będą to: 

• nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) w Niemczech (na podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie odpowiedników art. 13 ust. 3 ustawy o VAT),
• nietransakcyjne WNT w Polsce (na podstawie art. 11 ust.1 ustawy o VAT),
• dostawa towarów na rzecz klientów zlokalizowanych w różnych państwach Unii Europejskiej na zasadach określonych przepisami państw członkowskich.

Stawka 0% przy WNT

Nietransakcyjne WNT może zostać opodatkowane stawką 0% pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Podatnik dokonujący przemieszczenia towarów własnych musi posiadać ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany mu przez kraj członkowski, do którego towary są przemieszczane – w tym wypadku Polskę.

Wybór miejsca opodatkowania dla sprzedaży wysyłkowej

Kolejnym krokiem, aby transakcje zostały opodatkowane w kraju przeznaczenia dostawy towaru, jest złożenie przez podatnika zawiadomienia o wyborze miejsca opodatkowania na formularzu VAT-21. Formularz służy zarówno do zawiadomienia o wyborze miejsca opodatkowania w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jak i o rezygnacji z tej opcji rozliczania podatku. Zawiadomienie należy złożyć co najmniej 30 dni przed datą dostawy, od której podatnik chce korzystać z wyboru miejsca opodatkowania. W terminie 30 dni od pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z możliwości wyboru miejsca opodatkowania podatnik jest zobowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu potwierdzającego powiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania podatku od wartości dodanej w tym państwie.

Dla podatnika oznacza to rejestrację w danym kraju dostawy towarów na potrzeby podatku od wartości dodanej. Zarejestrowanie to skutkuje tym, że wystawia on faktury i składa deklaracje zgodnie z przepisami obowiązującym na terytorium danego państwa członkowskiego. Po wyborze miejsca rozliczenia wybrana opcja opodatkowania obowiązuje co najmniej przez 2 lata od daty pierwszej dostawy dokonanej w trybie przewidzianym tą opcją.

Warunki dla opodatkowania w miejscu dostawy

Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentów, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Gdy dokumenty podstawowe tego nie potwierdzają, można skorzystać z dokumentów dodatkowych. Dokumenty podstawowe to np. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora). Przykładem dla dokumentów dodatkowych może być korespondencja handlowa z nabywcą lub jego zamówienie.

W kolejnym artykule przedstawimy sposób wykazania sprzedaży wysyłkowej w deklaracji VAT w przypadku, kiedy dostawca nie otrzymał na czas dokumentów potwierdzających dostarczenia towarów. Odpowiemy na pytanie, czy podatnik dokonujący sprzedaży wysyłkowej opodatkowanej w państwie członkowskim przeznaczenia, ma prawo odliczyć podatek naliczony od zakupów dokonanych w Polsce. W razie pytań zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami.